Weer thuis
Blijf op de hoogte en volg Melissa
19 Mei 2013 | Nederland, Nederland
Vrijdag ochtend hebben we met z'n drie (Nurdan, Korkut en ik) eerst Alp (hun zoon) opgehaald van het vliegveld. Hij studeert in de Verenigde Staten en kwam weer naar huis voor de zomer. Op de heen en terug weg stonden we natuurlijk weer heerlijk in de file, al moet ik zeggen dat ik daar al best aan gewend was geraakt.
Na een heerlijke lunch ook nog een op de playstation gespeeld met hem. Een of ander spel waarin twee superhelden tegen elkaar vechten. Ik geloof dat het Injustice heette. We hebben ongeveer 7 rondes gedaan en helaas en geen een gewonnen. Wat ook redelijk logisch is sinds ik het nog nooit had gedaan.
's Avonds zijn we uiteten geweest met nog een ander Turks koppel in een prachtig restaurant. We zaten op het dakterras en vanaf daar kon je zo over de zee heen kijken! Dat zag er echt zo mooi uit. Het eten was ook echt heerlijk! Het was voor mij ook meteen een soort afscheidsetentje.
De volgende ochtend even heerlijk uitgeslapen. Ik werd wakker en meteen dacht ik: 'Vandaag ga ik alweer naar huis...'. Dat was best wel even raar. We hebben met z'n alle heerlijk ontbeten en toen heb ik mijn koffer ingepakt. Gelukkig ging hij gewoon dicht, hij was alleen net ietsje zwaarder. Thuis eerst afscheid genomen van Arife (de hulp) en Alp, vervolgens door Nurdan en Korkut naar het vliegveld gebracht. Daar heb ik ook afscheid van hun genomen en moeten beloven dat ik terug zou komen (wat ik zeker wil gaan doen!).
Eenmaal door de douane heen, snel naar mijn gate gelopen. Rond de tijd dat we zouden gaan borden werd er omgeroepen dat we dat ook zo zouden gaan doen. Dat zo werd 50 minuten later... Gelukkig ging de vlucht vrij snel en kwamen we uiteindelijk maar een half uurtje later aan. Op het vliegveld stond mama, papa en oma te wachten. Het was ook wel weer heel erg fijn om hun weer te zien! Thuis ook mijn broertje weer even geknuffeld. Stiekem was hij denk ik toch wel blij dat ik er weer was, en ik stiekem ook om hem weer te zien.
Mijn tijd in istanbul was echt geweldig!!! Voor Nurdan en Korkut: teşekkür ederim!!!
Groetjes,
Melissa
Na een heerlijke lunch ook nog een op de playstation gespeeld met hem. Een of ander spel waarin twee superhelden tegen elkaar vechten. Ik geloof dat het Injustice heette. We hebben ongeveer 7 rondes gedaan en helaas en geen een gewonnen. Wat ook redelijk logisch is sinds ik het nog nooit had gedaan.
's Avonds zijn we uiteten geweest met nog een ander Turks koppel in een prachtig restaurant. We zaten op het dakterras en vanaf daar kon je zo over de zee heen kijken! Dat zag er echt zo mooi uit. Het eten was ook echt heerlijk! Het was voor mij ook meteen een soort afscheidsetentje.
De volgende ochtend even heerlijk uitgeslapen. Ik werd wakker en meteen dacht ik: 'Vandaag ga ik alweer naar huis...'. Dat was best wel even raar. We hebben met z'n alle heerlijk ontbeten en toen heb ik mijn koffer ingepakt. Gelukkig ging hij gewoon dicht, hij was alleen net ietsje zwaarder. Thuis eerst afscheid genomen van Arife (de hulp) en Alp, vervolgens door Nurdan en Korkut naar het vliegveld gebracht. Daar heb ik ook afscheid van hun genomen en moeten beloven dat ik terug zou komen (wat ik zeker wil gaan doen!).
Eenmaal door de douane heen, snel naar mijn gate gelopen. Rond de tijd dat we zouden gaan borden werd er omgeroepen dat we dat ook zo zouden gaan doen. Dat zo werd 50 minuten later... Gelukkig ging de vlucht vrij snel en kwamen we uiteindelijk maar een half uurtje later aan. Op het vliegveld stond mama, papa en oma te wachten. Het was ook wel weer heel erg fijn om hun weer te zien! Thuis ook mijn broertje weer even geknuffeld. Stiekem was hij denk ik toch wel blij dat ik er weer was, en ik stiekem ook om hem weer te zien.
Mijn tijd in istanbul was echt geweldig!!! Voor Nurdan en Korkut: teşekkür ederim!!!
Groetjes,
Melissa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
