een gala, vakantie en lekker eten

Hee iedereen,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven, inmiddels zit ik al over de helft van mijn tijd hier. Alles gaat zo snel, maar ik heb het echt enorm naar mijn zin! Australië bevalt echt heel erg goed, net als het leven op campus. Het is heel raar hoe mijn kamer van gevangeniscel naar mijn thuis is gegaan en hoe normaal het leven hier nu voelt. Ik merk ook dat ik wat Aussie slang heb overgenomen in mijn Engels. Mijn favoriete woordje is heaps. Iets waarmee je op verschillende manieren kan aanduiden dat er veel van iets is. Waar ik eerst dacht dat ik heaps of time zou hebben, vliegt die tijd enorm snel voorbij. Al 3 maandjes zijn voorbij, en tussen nu en mijn laatste post heb ik genoeg gedaan. Hier volgen de highlights.

Iedere hall op campus krijgt een eigen gala en 15 september was het zover voor Farrer hall. The yule ball met Harry Potter als thema vond plaats. (Ik hoef trouwens nog maar een film en dan heb ik alle Harry Potter films gezien). De avond voor het gala hadden we met ons “sportgroepje” een verwenavondje. Haren en make-up werden geoefend, maskertjes werden opgedaan en slechte vrouwenfilms werden opgezet. Kortom een heerlijk relax avondje. De vrijdag was het dan zover en samen met dezelfde groep gingen we ons gezellig optutten. Met bussen werden we ’s avonds opgehaald en naar onze locatie in St. Kilda gereden. Daar stond echt een prachtige ruimte op ons te wachten en een heerlijk 3 gangen menu. Ook de rest van de avond was echt super geslaagd!

De grootste highlight van de afgelopen weken was de mid-sem break. Eerst zijn Vera en ik naar Adelaide gevlogen om daar een dagje de stad te ontdekken. Het is echt een heerlijke stad! De sfeer die er hangt is erg gezellig en ik snap nu ook waarom mensen Adelaide het grootste dorp op aarde noemen. Diezelfde avond laat zijn we doorgevlogen naar Darwin, dat ligt helemaal in het noorden van Australië. Leuk feitje over dat gebied, er wonen daar 220.000 mensen en er leven 250.000 krokodillen. Het weer daar was echt heerlijk, plus 30 graden iedere dag. De eerste drie dagen hebben we het redelijk rustig aan gedaan. Naar de lagoon geweest, sunset markets bezocht en lekker genoten van de zon.

De woensdag ochtend werden we om 06.30 opgehaald voor onze 3-daagse tour door Kakadu national park, het grootste natuurpark van Australië. Om dat in perspectief te plaatsen, Kakadu is even groot als half Nederland. We werden opgehaald met een 4WD busje dat eruitzag als een pantserwagen, en daar ging we dan. In die drie dagen hebben we echt enorm veel gedaan en gezien. Bijna te veel om op te noemen, maar wat was het een fantastische ervaring! Hier de highlights per dag

Dag 1: Via Arnhem Highway (goh, waar zou die naam toch vandaan komen) reden we eerst naar Corroboree Billabong voor een boottocht aan de grens van Kakadu. Op die tocht heb ik prachtige vogels gezien, zoetwater krokodillen op de kant zien zonnen en zoutwater krokodillen zien zwemmen en bijna in actie zien komen. Dit alles was heel onwerkelijk. Ook zijn we die dag naar Ubirr geweest, een plek in het park die bekend staat om de aboriginal rock paintings. Langs de schilderingen liepen we naar een uitkijkpunt, vanaf daar kon je prachtig over Kakadu heen kijken. Het gaf even een Lion King moment, de scene dat Mufasa met Simba over het land kijkt, alleen dan in het echt.

Dag 2: De wekker stond om 06.15 vandaag en er stond veel op het programma. Na het ontbijt reden we richting de JimJim falls. Om die te bereiken moesten we de laatste kilometer over rotsen klauteren en dat was het helemaal waard! Aan het einde van de rotsblokken lag een wit strand en de plunge pool. Aangezien het dry season was, was er geen waterval. In het wet season is de waterval ook niet te bereiken door de vele regen die het pad onbegaanbaar maakt. Ook komen er in het wet season zoutwater krokodillen, dus behalve onbegaanbare wegen is het daardoor ook levensgevaarlijk. In Kakadu doen ze aan krokodillen management, dus aan het begin van het dry season worden alle zoutwater krokodillen uit dit soort gebieden verwijderd. Hierdoor konden we zwemmen in de plunge pool en dat was echt magisch. Iets minder vond ik het nieuws van Anthony toen we het water uitkwamen dat er wel zoetwater krokodillen in het gebied daar leven… Maar hé, je zit bij gewaagd of niet en de ervaring is er echt een om te koesteren.

’s Middags zijn we naar Barramundi Gorge gereden. Om daar te komen moesten we weer een kilometer lopen, alleen was dit keer het klauter gehalte gelukkig wat minder. Ook dit bleek weer een onwerkelijk mooie plek te zijn. Een meertje met aan het einde een kleine waterval. Ik kon niet geloven dat ik op twee van zulke mooie plekken had gezwommen op een dag. Waar ik inmiddels wist dat zoetwater krokodillen over het algemeen voor mensen ongevaarlijk zijn, vertelde Anthony me dit keer toen ik het water uitkwam dat er “heaps” of slangen leven… Het is maar goed dat deze dingen me iedere keer pas werden verteld als ik het water uitkwam haha.

Dag 3: Ons laatste nachtje in Kakadu zat er alweer op, en de wekker ging weer om 06.15. Na al onze spullen weer ingepakt te hebben en ontbeten te hebben vertrokken we van het kamp. We gingen eerst naar Anbangbang billabong. Vanuit daar hadden we een mooi uitzicht op Nourlangie rock en vanuit het uitkijkpunt aan de andere kant van de billabong hadden we een mooi uitzicht over een groot deel van Kakadu en het begin van Arnhemland. Vervolgens zijn we naar Nourlangie rock zelf gereden, daar zijn we eerst naar een uitkijkpunt gelopen waar je een nog beter zicht had op Nourlangie. Zelf vind ik dat de rots iets weg heeft van een gorilla haha, maar was echt super indrukwekkend om te zien. Ook is het een plek met veel betekenis voor de aboriginals door de rainbow serpent en Namanjolg. Onderaan de rots kan je ook weer schilderingen vinden, deze zijn redelijk ‘recent’ gemaakt om ervoor te zorgen dat de cultuur behouden wordt.

’s Avonds hadden we in Darwin zelf nog met een groot deel van de groep pizza gegeten als afsluiting van een fantastisch tour en ervaring. Michelle (een Australisch meisje) vroeg toen of we de volgende dag met haar mee wilde naar Litchfield national park. Ze had al een auto gehuurd, dus we spraken de volgende ochtend beneden in het hostel af.

Die ochtend hebben we de auto opgehaald en zijn we naar Litchfield gereden. Ons eerste stoppunt was the Florence falls, een prachtige plek waar je ook weer kon zwemmen. Deze waren redelijk makkelijk te bereiken, maar als je er was had je het idee dat je ver weg was van alles. Daarna zijn we naar mijn favoriete plek van de dag gelopen, Buley’s rockhole. We kwamen daar aan en waren echt helemaal alleen. Het was er zo mooi en bijzonder. Het was een stroompje met kleine pools om in te zwemmen en daartussen mini watervalletjes. Zeker omdat we daar helemaal alleen waren had je echt het idee dat je ver weg van alles was op een nog onontdekt plekje. Daarna zijn we met de auto doorgereden naar de Wangi falls. Daar hebben we eerst een hike gedaan helemaal om de watervallen heen. Toen we boven aankwamen hadden we echt een adembenemend uitzicht over Litchfield. Weer beneden aangekomen hebben we natuurlijk ook hier een plons genomen. Het is zo onwerkelijk als ik de plekken bedenk waar ik nu allemaal gezwommen heb. Ben echt enorm blij dat ik dit allemaal heb mogen doen!

Michelle had de auto voor nog een dag, dus de dag erna zijn we naar de Adelaide river gereden voor een jumping croc tour. De man die de tour leidde was echt de meest “Aussie bloke” ever. Het uiterlijk, het accent, manier van doen, volgens mij kun je het niet heel veel Australischer krijgen dan dat. Mocht je hem willen opzoeken, hij wil een tv serie dus heeft social media onder wildman adventures haha. De tour zelf was ook echt heel leuk! Super indrukwekkend zijn die beesten, echt niet normaal. Zo was er een krokodil die 3 van zijn benen was verloren, maar die nog steeds buffels neerhaalt… Blijkbaar hebben ze zoveel kracht dat het zou zijn alsof er een 4WD jeep op je valt… Ook als je ze zag springen, dan besef je pas hoe dodelijk ze zijn en dat het maar goed is dat je op een boot zit.

Dat waren de echte highlights van mijn vakantie. Dinsdag op woensdag nacht vloog ik weer terug naar Melbourne. Ondanks dat ik enorm moe was toen ik weer op Monash aankwam, ging ik niet als eerste naar mijn kamer maar naar de MRS front office. Zo super als mijn familie is, hadden ze een pakketje voor mij opgestuurd! Daar zaten zoveel leuke en ook heel erg lekkere dingen in, plus nog een heel lief kaartje. Dus lieve pap, mam, bry en oma, nogmaals super erg bedankt! Ik ben er echt enorm blij mee (en mijn verdieping ook want de pepernoten bevallen echt super goed haha).

Verder doe ik mee met een team van mijn verdieping aan de Farrer versie van Heel Holland Bakt. We hebben rond de 5 teams en ieder team mocht een eigen avond kiezen om wat naar eigen keuze te bakken. Wel onder de voorwaarde dat het vegan was, omdat er een veganistisch meisje meedoet. Mijn team was als eerste aan de beurt. Wij hadden voor mid sem een limonade passievrucht cake gemaakt met chocolade erop. Een limonade cake klinkt raar, maar is dus echt heel erg lekker! Kan het zeker aanraden. Het team na ons had een pindakaas slice gemaakt, alleen denk ik met pindakaas toch steeds nog aan Calvé (spoiler, hier komt straks nieuws over). Gister had het 3e team een chocolade cake gemaakt en die was ook echt super. Dat is ook het voordeel van hieraan meedoen, iedere keer mag je alles weer proeven.

Dan als laatste van deze redelijk lange update nog een prachtig moment van vrijdag. Na 3 maanden zoeken, maar het niet vinden. Na 3 maanden van mensen horen dat ze goede alternatieven wisten, die toch niet net zo lekker waren. Na het opbellen van het postkantoor, de ambassade en het mailen naar Calvé was vrijdag de dag! Het was de dag dat ik Calvé pindakaas heb gevonden en gekocht!!!!! Geluk in de vorm van een potje met pindakaas! En met zoveel geluk in een pot wens ik jullie ook nog een enorm fijne dag!

Liefs, Melis